سیب‌ها بر روی پارچه‌ای سفید چین و شکنی ایجاد کردند و گویی برای مقدمات دور هم جمع شدن‌ها و جریانی فراتر از روزمره چیده شده‌اند. نقوش و حروف ایرانی در این اثر از محمدعلی ترقی‌جاه ما را به فضای ایرانی و خاطرات این روزها سوق می‌دهد.