داستان اولین گالری ایران با محمود جوادی‌پور، حسین کاظمی و امیرهوشنگ آجودانی به سال 1328 با نام گالری آپادانا یا کاشانه‌ی هنرهای زیبا به نشانی: خیابان شاه‌رضا، نزدیک دروازه دولت، اول بهار رقم خورد. ساختمان این گالری همچنان در همان نشانی باقی مانده است؛ یعنی خیابان انقلاب کنونی، سر نبش خیابان بهار. جوادی‌پور و کاظمی، هر دو، از نخستین فارغ‌التحصیلان دانشکده‌ی هنرهای زیبای دانشگاه تهران بودند و گالری را با مشارکت امیرهوشنگ آجودانی که وکیل بود و با هزینه‌ی شخصی تأسیس کردند. محمود جوادی‌پور می‌گوید که آن‌ها 5 باب مغازه را اجاره کرده و تیغه‌ی میان مغازه‌ها را برداشتند تا سالن بزرگی را برای نمایش آثار فراهم کنند. گالری با نمایش آثاری از حسین کاظمی، محمود جوادی‌پور، احمد اسفندیاری، مهدی ویشکایی و جلیل ضیاءپور افتتاح می‌شود که همگی از نخستین فارغ‌التحصیلان هنرهای زیبا بودند.

به‌واقع نخستین فارغ‌التحصیلان هنرهای زببا در دهه‌ی 1320 مجبور بودند همه‌ی کارهای لازم برای معرفی مدرنیسم را شخصاً انجام دهند که تأسیس این گالری هم جزئی از این فرایند بود. تا پیش از تأسیس این گالری، مکانی که ویژه‌ی نمایش آثار تجسمی باشد در ایران وجود نداشت و از این نظر گالری آپادانا پیشگام به‌حساب می‌آید. عمر گالری آپادانا اما چندان طولانی نبود. این گالری برای هنرمندان کارت عضویت صادر می‌کرد و گاه برای این افراد شب‌نشینی‌هایی هم در گالری ترتیب می‌داد تا هزینه‌ها را تأمین کنند. به ‌گفته‌ی جوادی‌پور این برنامه‌ها تا حد زیادی مشکل هزینه‌ها را برطرف کرد. از دیگر برنامه‌های گالری برگزاری سخنرانی بود. در یکی از همین سخنرانی‌ها بود که سخن‌ران، رضا جورجانی، که از تبریز و برای همین برنامه به تهران آمده بود در وسط برنامه دچار سکته‌ی قلبی می‌شود و فوت می‌کند. گالری بعد از وقوع این اتفاق تعطیل می‌شود تا عمرش به بیش‌تر از یک سال نرسد.