دست‌های گشوده از درختان و آسمان، هر کدام معنایی از انسان بودن را به دوش می‌کشند. طراحی و مهارت در خلق آثار فیگوراتیو با مفاهیم شاعرانه‌ از نشانه‌‌های آثار وحید میرزامحمدی به شمار می‌آیند. خاکستری و دست‌ها هر کدام به نوعی از جهان او پرده بر می‌دارند. فارغ از توانایی تکنیکی، وحید میرزامحمدی با الهام از آموزه‌های مختلف بصری آثارش را خلق می‌کند که تأثیر سورئالیسم و سمبولیسم را می‌توان عیان‌تر از دیگر شیوه‌های تصویرگری در آثارش دید. میرزامحمدی با حذف پس‌زمینه، نگاه را به موضوع مرکزی آثارش متمرکز می‌کند و از این طریق بیننده را به سمت خیال‌پردازی و جستجوی معنی سوق می‌دهد.
وحید میرزامحمدی درباره‌ی هنر و مضمون آثارش اشاره می‌کند: «دست در آثار من نشان از دوستی، سخاوت، قدرت و استواری است. دست‌ها احساسات گوناگونی را در بر دارد. احساس نیازمندی، محبت، دوستی، قدرت و.... در این دست‌ها دیده می‌شوند. دست برای من به عنوان قدرتی برای یاری دادن به شمار می‌رود».